‘Wij kunnen toch alleen maar feestvieren en blij zijn?’
(Lucas 15:32)
De gelijkenis van de verloren zoon staat in een rijtje van drie: over honderd
schapen, tien penningen en twee zonen. Bij de schapen en de penningen wordt
er actief gezocht naar wat verloren is. Bij de zoon niet, De zoon gaat en de
vader laat hem gaan. Bij thuiskomst van de zoon is de uitnodiging: kom, vier
feest, wees blij. Deze uitnodiging is ook voor de zoon die thuisbleef: je broer is
‘als nieuw’.
Bij de schikking
Rond de aardbol staan vergeet-mij-nietjes: om de zoon die wegging niet te
vergeten en ook de zoon die thuisbleef niet. Aan de horizontale tak van het
kruis een slinger van judaspenningen en op de aarde ligt wol, als teken van
vreugde over wat gevonden is bij de schapen en het geld.
Aarde bevolkt door schapen
bloemen die niemand vergeten
iedereen is uitgenodigd voor het feest.