Van ons gemeentelid Anita uit Zundert ontving ik de Nederlandse bewerking van het volgende gedicht. Het gaat om een ontroerend gedicht van de Italiaanse Irene Vella. Hoe ziet Italië er uit ten tijde van het corona-virus?
Het is vele malen gedeeld op de social media en heeft ook een paar eigen bewerkingen gekregen in de Nederlandse taal. Dit is een vertaling die het dichtste bij het origineel van Irene Vella komt. Ik wil deze tekst mede namens Anita graag met u delen!

Het was 11 maart 2020, straten waren leeg, winkels waren dicht en mensen bleven thuis De lente wist van niets En bloemen bleven opkomen en opengaan En de zon bleef stralen En de zwaluwen keerden terug En de hemel kleurde rood en blauw ’s Ochtends werd het brooddeeg gekneed en de tulbanden in de oven geschoven Het werd steeds later donker en ’s ochtends kwam het licht drong vroeg binnen door de op een kier staande ramen Het was 11 maart 2020 jongeren studeerden online En ‘s middags wachtte zoals gebruikelijk het tressette kaartspel Het was het jaar waarin je alleen naar buiten mocht om boodschappen te doen Al gauw ging alles dicht Ook de kantoren Het leger begon alle uitgangen en landsgrenzen te bewaken Want er was niet genoeg plek voor iedereen in de ziekenhuizen En mensen werden ziek.. Maar de lente wist van niets en de scheuten bleven uitlopen Het was 11 maart 2020 dat iedereen verplicht in quarantaine werd geplaatst Opa’s en oma’s, families en ook jongeren Toen werd het echt angstig En alle dagen leken op elkaar Maar de lente wist van niets en de rozen bloeiden opnieuw Men herontdekte het genot om samen te eten Om te schrijven en de verbeelding de vrije loop te laten

Om te lezen en je te laten meeslepen door de fantasie Er waren er die een nieuwe taal leerden die gingen studeren en opnieuw het laatste ontbrekende doctoraalexamen erbij pakten die begrepen wat het is om echt met volle aandacht lief te hebben die stopten met het voor lief nemen van de onwetendheid die het kantoor sloot en een eethuisje opende met slechts acht couverts Die de verloofde verliet om de liefde voor zijn beste vriend van de daken te schreeuwen Er waren er die dokter werden om een ieder te kunnen helpen die anderendaags nodig zou kunnen hebben Het was het jaar waarin men het belang van een goede gezondheid inzag en van oprechte genegenheid Het jaar waarin de wereld leek stil te staan En waarin de economie te gronde ging Maar de lente wist van niets en de bloemen maakten plaats voor vruchten En toen kwam de dag van de bevrijding We zaten voor de televisie en de premier vertelde live op alle media dat de noodtoestand ten einde was En dat het virus had verloren Dat alle Italianen samen hadden gewonnen En toen gingen we de straat op Met tranen in onze ogen Zonder mondkapjes en handschoenen onze buurman omhelzend alsof het onze broer was En dat was het moment dat de zomer aanbrak omdat de lente het niet wist en was doorgegaan om er te zijn.. Ondanks alles Ondanks het virus Ondanks de angst Ondanks de dood Omdat de lente van niets wist En iedereen leerde Wat de kracht van het leven is